Via Ferrata – co to jest? Co zabrać i dokąd jechać?
Via ferrata – co to jest? Co zabrać i dokąd jechać?
Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak to jest wspinać się po skalnych ścianach, przekraczać rozległe przepaście i odkrywać niedostępne górskie zakątki? Może marzysz o poczuciu spełnienia, kiedy po pokonaniu trudności dotrzesz na szczyt góry i rozkoszujesz się zapierającymi dech widokami? Jeśli tak, to via ferrata może być dokładnie tym, czego szukasz.
To poradnik dla tych,
którzy pierwszy raz wybierają się na ferraty.
Pytania, na które odpowiemy w tym artykule to:
1. Co to jest via ferrata?
2. Czy na via ferratach „chodzi się” czy „wspina się”?
3. Jak powstały via ferraty?
4. Czy każdy może próbować via ferrat?
5. Dlaczego warto wybrać się na via ferraty?
6. Jakiego sprzętu potrzebuję, by rozpocząć przygodę z via ferratami?
7. Czym się kierować wybierając ferraty?
8. Jakie są stopnie trudności ferrat?
9. Dokąd pojechać pierwszy raz na via ferraty?
10. A dlaczego warto pojechać na ferraty właśnie w Dolomity?
11. Jakie są obszary w Dolomitach?
12. Które ferraty wybrać na PIERWSZY WYJAZD?
13. Czy na ferraty mogę pojechać z dziećmi?
14. Ferraty czekają!
1. Co to jest via ferrata?
Via ferrata to tłumacząc dosłownie z włoskiego “droga żelazna”, a chodzenie czy wspinaczka na via ferratach to niezwykła forma aktywności górskiej, łącząca wędrówkę wysokogórską z elementami wspinaczki.
Via ferraty to specjalnie przygotowane szlaki wyposażone w metalowe liny (tak zwane poręczówki), klamry, drabiny i mosty, które ułatwiają przechodzenie trudniejszych odcinków i zapewniają nam dodatkowe zabezpieczenie.
Wspomnianą metalową linę, wykorzystujemy do autoasekuracji wpinając się w nią karabinkami umieszczonymi na końcu lonży przymocowanej do uprzęży, którą mamy na sobie.
Spójrz na zdjęcie poniżej: widać na nim stalową linę przymocowaną do skały metalowymi trzpieniami wbitymi w nią. Takie mocowania liny wykonywane są zwykle co około 2-3 metry. W miejscu gdzie ferrata zmienia kierunek, lub na bardzo trudnych odcinkach trzpienie są jeszcze gęściej, a na łatwych, bardziej poziomych trasach – zdecydowanie rzadziej. Dlaczego te mocowania są takie istotne? Bo są to miejsca, w których należy przepiąć wspomniane wcześniej karabinki (umieszczone na końcu naszej lonży) z jednego odcinka liny ferraty na kolejny. (Przy okazji ważna uwaga: nigdy nie odpinamy dwóch karabinków jednocześnie: odpinamy jeden -> wpinamy go w kolejny odcinek liny, i dopiero wówczas odpinamy drugi karabinek i wpinamy go w nowe miejsce.)
W dolnym prawym rogu zdjęcia widać czerwoną lonżę wpiętą karabinkami w linę, która na drugim końcu zamocowana jest do uprzęży robiącego mi zdjęcie Lecha. Ja, natomiast, jestem właśnie w miejscu, w którym wbity jest w skałę metalowy trzpień mocujący linę, więc przepinam karabinki, żeby iść dalej. Jak widać po skupieniu na mojej twarzy 😉 na pionowych odcinkach wymaga to nieco wysiłku. Ale przecież nie musicie zaczynać od takich trudnych ferrat! Wszystko przyjdzie z czasem. Są łatwe ferraty czy sentiero attrezzato (z włoskiego: ścieżki ubezpieczone) trudności A, A/B czy B, od których warto zacząć. W naszych PRZEWODNIKACH są wszystkie parametry, które ułatwią Wam wybór trasy.
2. Czy na via ferratach „chodzi się” czy „wspina”?
Należy zacząć od definicji słowa WSPINACZKA: to poruszanie się w terenie na tyle stromym, że wymaga on użycia rąk przynajmniej do zachowania równowagi.
Na via ferratach “chodzi się” więc i “wspina się”, w zależności od konkretnego odcinka trasy.
Chodzi się:
Na większości via ferrat znajdują się łatwiejsze odcinki, które przypominają tradycyjne szlaki górskie, gdzie przemieszczamy się głównie idąc. Trasy te też mogą mieć metalowe liny, drabinki, stopnie i mostki, które ułatwiają pokonywanie trudniejszych odcinków terenu i zapewniają bezpieczeństwo.
Wspina się:
W niektórych fragmentach ferrat napotkamy bardziej techniczne i strome odcinki, gdzie wymagane jest wykorzystanie nie tylko nóg, ale i rąk do pokonywania pionowych skałach, więc na tych odcinkach wspinamy się.
3. Jak powstały via ferraty? Czyli kawałek historii…
Początki via ferrat sięgają XIX wieku, kiedy to turystyka górska stała się popularna i modna wśród bogatych turystów.
Aby ułatwić sobie wspinaczkę zaczęto w niebezpiecznych miejscach instalować łańcuchy i drabinki. Już w 1843 roku w takie sztuczne ułatwienia została wyposażona trasa prowadząca na Hoher Dachstein, a w kolejnych latach ubezpieczono kilka tras w Dolomitach, najpierw w grupie Brenta, a potem w wielu innych częściach Dolomitów: w Catinaccio – na Passo Santner, przepiękna Ferrata Oskar Schuster prowadząca na Sassopiatto w grupie Sassolungo, Ferrata Scala Minighel w rejonie Tofan, czy legendarna Ferrata Cresta Ovest prowadząca na najwyższy szczyt masywu Marmolada – Punta Penia (3343 m).
W czasie I wojny światowej ferraty były budowane i wykorzystywane przez wojsko, aby ułatwić przemieszczanie się po górach w celach taktycznych. Po wojnie, niektóre z tych szlaków zostały zaadaptowane na cele turystyczne, a ich popularność zaczęła pomału rosnąć.
Prawdziwy boom nastąpił w latach 60. i 70. Właśnie wtedy, głównie dzięki wysiłkowi lokalnych przewodników i pieniądzom fundatorów powstało wiele nowych ferrat, ale również odrestaurowano stare, prowadzące w miejsca związane z historią pierwszej wojny światowej.
4. Czy każdy może próbować via ferrat?
Ferraty to świetny sposób na aktywne spędzenie urlopu w zachwycającym miejscu.
Trudno sobie wyobrazić inną aktywność, która tak angażowałaby nasze mięśnie a jednocześnie prowadzona byłaby w piękniejszym miejscu i czystszym powietrzu.
Generalnie, via ferraty są dla większości ludzi. Oczywiście, jak w przypadku innych aktywności fizycznych trzeba wcześniej zadbać o przygotowanie swojego organizmu do zwiększonego wysiłku. Pracować będą niemal wszystkie Twoje mięśnie, a podczas pokonywania wysokości serducho będzie biło mocniej. I dobrze 🙂
Osoby z lekkim lękiem wysokości lub lękiem przed otwartą przestrzenią mogą odczuwać pewien dyskomfort pokonując wysoko położone ferraty, dlatego warto zacząć od łatwiejszych tras i stopniowo przyzwyczajać się do przebywania na wysokości i w otwartej przestrzeni górskiej. Z naszego doświadczenia wynika, że większość osób pokonuje te lęki i stopniowo przechodzi coraz trudniejsze drogi.
Nasza rada: gdy jesteś już wysoko i czujesz się niepewnie, „uginają ci się nogi” i brakuje Ci tchu gdy patrzysz w dół – przede wszystkim zatrzymaj się na chwilę, staraj się spokojnie oddychać przez nos, i – co ważne – patrz gdzieś w jeden punkt w oddali. Gdy się już nieco uspokoisz, przenieś wzrok w inne odległe miejsce i patrz tam w skupieniu. Ta technika naprawdę pomaga, ale daj sobie czas, nie oczekuj, że pierwszego dnia będziesz gotowy na największe szaleństwa 🙂
5. Dlaczego warto wybrać się na via ferraty?
Via ferraty to niezwykle ekscytująca forma aktywności, przyciągająca miłośników górskich wyzwań z całego świata.
Oto 7 powodów, dlaczego warto spróbować via ferrat:
1. Wspaniałe widoki:
Ferraty prowadzą niezwykłymi szlakami i wprowadzają w nieprawdopodobnie malownicze miejsca. Widoki, jakie można podziwiać na trasie zapierają dech w piersiach i stanowią nagrodę za trud podejmowany podczas wspinaczki.
2. Różnorodność tras:
Via ferraty występują w różnych poziomach trudności, od łatwych dla początkujących, po ekstremalne dla doświadczonych wspinaczy. Każdy może znaleźć trasę dopasowaną do swoich umiejętności i kondycji.
3. Dobra zabawa dla rodzin i przyjaciół:
Ferraty to aktywność, która może być świetną zabawą dla całej rodziny lub grupy przyjaciół. Pokonując przeszkody razem, buduje się więzi i sprawia, że chwile spędzone na szlaku są jeszcze bardziej niezapomniane.
4. Rozwijanie umiejętności wspinaczkowych:
Via ferraty są doskonałą okazją, by nauczyć się podstaw wspinaczki. Nawet osoby bez doświadczenia mogą zdobywać pierwsze umiejętności związane ze wspinaniem, a doświadczeni wspinacze mogą doskonalić swoje techniki.
5. Adrenalina i dreszczyk emocji:
Przejście przez wiszące mostki, pionowe ściany i przepaście wzbudza silne emocje. Osoby szukające wrażeń i adrenaliny, znajdą tutaj trasy idealne dla siebie.
6. Przekraczanie własnych granic:
Via ferraty pozwalają nam wyjść poza strefę komfortu i zmierzyć się z wyzwaniami, które wydawały się niemożliwe do pokonania. To doskonała okazja, by przetestować swoje umiejętności, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Dla niektórych może to być satysfakcja ze wspinaczki na ekstremalnie trudnej ferracie, dla innych radość z pokonania wiszącego nad przepaścią mostku.
7. Podróż w przeszłość:
Via ferraty mają bogatą historię, sięgającą czasów I wojny światowej, kiedy wykorzystywano je jako środki komunikacji na trudno dostępnych obszarach górskich. Przemierzając wiele ferrat w Dolomitach możemy dosłownie wędrować śladami historii. Wśród ferrat opisanych w naszych przewodnikach są takie, które poprowadzą Was przez muzea na otwartym powietrzu stworzone w miejscach dawnych umocnień i miejsc walki.
6. Jakiego sprzętu potrzebuję, by rozpocząć przygodę z via ferratami?
Podstawowym wyposażeniem na via ferratę jest kask wspinaczkowy, uprząż ferratowa oraz specjalna lonża z karabinkami. Buty trekkingowe lub tzw. “podejściówki” będą odpowiednie do tego typu aktywności. Warto także mieć rękawiczki, aby chronić dłonie przed zimnymi i ostrymi elementami ferraty..
1. Kask na via ferraty
Idealny kask na via ferraty powinien być wygodny i dobrze dopasowany do Twojej głowy. Ważne jest, aby skorupa zewnętrzna była solidna i zapewniała maksymalną ochronę. Szukaj modeli kasków wspinaczkowych spełniających wymagające standardy UIAA2 (regulacja 106) – takie informacje znajdziesz na opakowaniu lub na kasku.
Pamiętaj również o wentylacji – wspinaczka na ferratach latem to intensywna aktywność podczas której Twoja głowa może się pocić, więc wybierz kask z odpowiednią wentylacją. Warto zwrócić uwagę, czy paski pod brodą są dobrze zabezpieczone, aby nie zsunęły się z głowy podczas aktywności czy upadku.
Obecnie na rynku jest wiele różnych modeli kasków na via ferraty do wyboru, różniących się konstrukcją, wagą i ceną. Masz pełną swobodę w wyborze, ale pamiętaj, że kask powinien być dedykowany do wspinaczki, a nie do np. jazdy na rowerze. Warto zwrócić uwagę na renomowanych producentów, takich jak Black Diamond*(szczególnie polecamy), Salewa, Petzl czy Camp.
Przed podjęciem decyzji, przymierz kask przed lustrem. Wybierz taki, który nie tylko spełnia wymagania techniczne, ale także dobrze leży na Twojej głowie – to zwykle znaczy, że jest do niej dobrze dopasowany.
2. Uprząż i lonża na ferraty.
Uprzęże i lonże to nieodzowny sprzęt podczas wspinaczki na via ferracie. Większość osób, w tym my, poleca uprząż biodrową, podobną do tej używanej w wspinaczce klasycznej.
Pamiętaj, aby wybierać tylko atestowane wyroby renomowanych producentów. Zaufanie do marki ma ogromne znaczenie dla Twojego bezpieczeństwa.
Zwróć uwagę na karabinki – powinny być łatwe do otwierania i zamykania, ponieważ na ferratach często będziesz z nimi operować.
Waga sprzętu również ma znaczenie, gdyż będziesz go nosił na własnych plecach. Wybieraj lekkie i wytrzymałe zestawy.
Zestaw powinien być wyposażony w rozrywany absorber energii oraz dodatkową pętlę na karabinek do odpoczynku. Unikaj lonż ze starymi typami karabinków, które nie spełniają obowiązujących standardów.
Pamiętaj, że każdy sprzęt się starzeje i ma swoją określoną datę ważności. Nie używaj starych i niepewnych lonży. Lepiej skorzystać z gotowych, dedykowanych na ferraty zestawów.
Reasumując, polecamy tylko sprawdzone i atestowane zestawy do autoasekuracji, które spełniają wymogi UIAA. Dbaj o swoje bezpieczeństwo i ciesz się niezapomnianymi wrażeniami podczas wspinaczki na via ferracie!
My najwyżej cenimy uprzęże Petzla* i lonże Edelrid Cable Comfort VI – oasis* (ta z krętlikiem) – dostępne w 8a*, bywają też w skalnik* oraz bardzo fajne lonże Petzl Scorpio Eashook*..
3. Buty na via ferraty.
Na rynku jest mnóstwo świetnych propozycji, ale pamiętaj, że buty muszą radzić sobie zarówno podczas wspinaczki, jak i na podejściu czy zejściu z ferraty – czasami po skale, a czasami w błocie.
Najlepiej postawić na lekkie obuwie podejściowe z dobrze wyprofilowaną podeszwą. Te zapewnią Ci odpowiednią przyczepność na skale, a na czubkach mają powierzchnię bez bieżnika, co jeszcze bardziej zwiększa bezpieczeństwo.
Co do wysokości butów – my zwykle używamy buty z odkrytą kostką, które są super wygodne podczas wspinaczki w skale. Jeśli jednak obawiasz się o ewentualne zwichnięcie kostki – wybierz buty z wysoka cholewką.
Naszym absolutnym faworytem są buty La Sportivy TX4* – zwykle używamy tych lekkich, bez goretexu. Są nie tylko bardzo wygodne, ale także świetnie sprawdzają się na większości tras. Wybierając buty, zwróć uwagę na bieżnik podeszwy – to zapewni Ci odpowiednią przyczepność na trudniejszych fragmentach ferraty. Warto postawić na podeszwę typu Vibram, która jest świetnie sprawdzona w trudnych warunkach.
Buty to najważniejsza rzecz, w którą warto zainwestować.
4. Rękawiczki na via ferraty.
Na rynku jest spory wybór rękawiczek na ferraty – zarówno pełnych jak i bez palców*. My używamy i jednych i drugich. Jeżeli jest gorąco i idziemy na niedługa ferratę – wybieramy te bez palców, w przeciwnym razie – pełne. Wybieraj dobrze leżące na Twojej dłoni, wzmocnione modele. Rękawiczki nie muszą być drogie, żeby się świetnie sprawdzały.
5. Co jeszcze zabrać na via ferraty?
– lekki plecak 35-40 litrów* ze zintegrowanym lub osobnym pokrowcem* od deszczu.
Ochrona przed słońcem: okulary, krem z filtrem SPF 30-50, czapka z daszkiem (przydatna po zdjęciu kasku, ale może być również pod kaskiem).
Metrowy rep z karabinkiem do zabezpieczeń w miejscach odpoczynku, lub jeszcze lepiej:
– ekspres wspinaczkowy*, którym wpinamy się w linę ferraty gdy chcemy odpocząć, i który używamy do przypięcia plecaka gdy zdejmujemy go i odpoczywamy dłużej w miejscach stromych, w których mógłby spaść
– świetnym rozwiązaniem jest łatwo regulowana lonża Petzl Connect Adjust* – bo używając tej lonży do wpięcia do ferraty podczas odpoczynku nie jesteśmy ograniczeni do długości paska jak we wspomnianym wcześniej ekspresie czy repie.
Zapasowa odzież: kurtkę, najlepiej z goretexem, warto też mieć nieprzemakalne spodnie, które wciągamy na spodnie wspinaczkowe, więc mogą być cienkie, polar, w chłodniejsze dni – ciepłe rękawiczki i czapka
Jedzenie i napoje.
Czołówka – przydatna w tunelach i na długich trasach, gdy może nas zastać noc.
Telefon komórkowy z naładowaną baterią i numerem służb ratunkowych.
Kabelek do ładowania telefonu (można naładować w schronisku).
Apteczka z podstawowymi lekami i folia NRC.
W zakładce ABC FERRAT opisuję te punkty dokładniej (link jest na końcu tego artykułu)
*) informujemy, że umieszczone w tekście linki to linki afiliacyjne; kupując przez ten link wspierasz tworzenie i utrzymanie tej strony. Dziękujemy.
7. Czym się kierować wybierając ferraty?
Wybór ferraty to ważne i odpowiedzialne zadanie. Pamiętaj: nie szarżuj, nie przeceniaj swoich możliwości, szczególnie na początku swojej przygody z ferratami.
Przy wyborze ferrat warto wziąć pod uwagę kilka parametrów, takich jak:.
1. Stopień trudności ferraty:
Sprawdź ocenę najwyższego stopnia trudności wspinaczkowej na opisywanej ferracie. Wybierz trasę odpowiednią do swoich umiejętności.
2. Długość ferraty i całej trasy:
Określ, ile czasu potrzebujesz na przejście całości i zastanów się czy dasz radę.
3. Przewyższenie:
Zwróć uwagę na sumę wszystkich podejść na całej wycieczce (w pionie).
4. Odcinki nieubezpieczone:
Sprawdź, czy na trasie są odcinki, gdzie nie ma stalowej liny do której wpinasz się uprzężą i trzeba wspinać się klasycznie – bez ubezpieczenia.
5. Pogoda:
Wybierz trasę, która pozwoli na bezpieczny powrót w przypadku załamania pogody.
Pamiętaj, że jeżeli idziesz w grupie to trudność ferraty należy dobierać pod kątem najsłabszej osoby w grupie.
Przeczytaj też informacje na stronie SKALA TRUDNOŚCI FERRAT (link na końcu artykułu).
8. Jakie są stopnie trudności ferrat?
Ferraty są oceniane na podstawie stopni trudności, które są oznaczone skrótem A, A/B, B, B/C, C, C/D, D, D/E, E. Od najłatwiejszych do najtrudniejszych, każdy znajdzie odpowiednią trasę do swoich umiejętności..
A – łatwa: Łatwa ścieżka, bez większych problemów, nadająca się dla początkujących. Ubezpieczenie w miejscach bardziej eksponowanych.
B – średnia: Trochę bardziej strome partie, stalowa lina i klamry ułatwiają wejście. Wymaga większej siły, ale nadal dostępna dla większości wspinaczy.
C – trudna: Pionowe ścianki i małe przewieszenia. Mniej sztucznych ułatwień, wymagana dobra siła i umiejętności.
D – bardzo trudna: Długie odcinki pionowej wspinaczki, bez odpoczynku. Wymaga sporej siły i doświadczenia wspinaczkowego.
E – wyjątkowo trudna: Pionowe ściany z przewieszeniami. Wymaga doskonałej kondycji fizycznej i technicznych umiejętności. Dla doświadczonych wspinaczy, granica wytrzymałości.
Bardziej szczegółowo opisujemy ten temat w zakładce SKALA TRUDNOŚCI FERRAT.
9. Dokąd pojechać pierwszy raz na via ferraty?
Via ferraty znajdują się głównie w Alpach, zwłaszcza we Włoskich Dolomitach, Francuskich Alpach Nadmorskich, w Alpach Szwajcarskich i Austriackich.
Jednak to Dolomity uznawane są za mekkę przez miłośników via ferrat. To zachwycające miejsce, w którym niezwykle malowniczy krajobraz, bogata historia i niepowtarzalne trasy tworzą niesamowite efekt i ściągają wielu miłośników tego aktywnego wypoczynku.
10. A dlaczego warto pojechać w Dolomity na ferraty?
Są co najmniej cztery powody, dla których warto wybrać się do Dolomitów na ferraty:.
1. Najpiękniejsze góry:
Dolomity słyną z zapierających dech w piersiach krajobrazów. To zachwycające, mocno urzeźbione i ogromne masywy skalne wyrastające spod naszych stóp i sięgające nieba. To góry o fantastycznych kolorach – od bladoszarych po odcienie żółci, czerwieni, brązu, zieleni. To rozległe, ukwiecone hale, strzeliste turnie, głębokie doliny, krystaliczne jeziora i szumiące wodospady. To unikalne formacje skalne, których bogata i różnorodna struktura nadaje Dolomitom charakterystyczny wygląd, wyróżniający je spośród innych pasm górskich. Każdy kto tu przyjeżdża zakochuje się w nich i chce wracać ponownie.
2. Bogata historia i kultura:
Dolomity są związane z bogatą historią i dziedzictwem kulturowym, co wpływa na wyjątkową atmosferę regionu. Odkrywanie historii Dolomitów to przede wszystkim powrót w czasie do okresu pierwszej wojny światowej, gdy góry te były polem trudnych walk toczonych na dużych wysokościach. To właśnie wtedy wybudowano wiele ferrat, które teraz przyciągają turystów.
3. Sympatyczni ludzie
Włosi, to wyjątkowo pogodni, życzliwi i przyjaźnie nastawieni ludzie. Uwielbiamy, gdy siedzimy w schronisku, a obsługa radośnie podśpiewuje pod nosem znane na całym świecie przeboje. Dolce vita!
4.Świetna kuchnia i wino
Gdzie jeśli nie tu rozkoszować się doskonałym jedzeniem i świetnymi winami? Przepysznej kuchni włoskiej chyba nikomu nie trzeba zachwalać! Doskonałe risotto i makaron (pasta) z pysznymi sosami i do tego te desery – tiramisu, panna cotta no i oczywiście najlepsze na świecie lody – gelato! Pamiętajcie też, że Trento – Alto Adige to znany na świecie region produkujący wybitne wina w przystępnych cenach.
5. Ochrona UNESCO:
Od 2009 roku Dolomity znajdują się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, co potwierdza ich wyjątkową wartość przyrodniczą i kulturową.
4. Niezapomniane ferraty:
Dolomity to mekka dla miłośników via ferrat bo ogromna ilość rewelacyjnych tras o różnych stopniach trudności zadowoli wszystkich. Te wspaniałe szlaki prowadzą przez najpiękniejsze zakątki gór i pozwalają na podziwianie malowniczych widoków. Przejście przez skalne ściany i mosty wiszące dostarcza nie tylko wielu emocji, ale także satysfakcji z pokonania wyjątkowego wyzwania.
Spójrz na zdjęcie poniżej, widzisz w oddali wijącą się drogę? To trasa okrążająca słynny masyw Gruppo del Sella (znana szczególnie narciarzom przez prowadzącą wokół niego 42 kilometrową trasę narciarską nazywaną Sellaronda). Wyobraź sobie, że stoisz tam, u podnóża góry, i masz nad sobą przeszło 1000 metrów gigantycznej i fantastycznie urzeźbionej skały. Właśnie takie są Dolomity. Niezwykłe góry wyrastające spod naszych stóp i sięgające nieba.
11. Jakie są obszary w Dolomitach?
Dolomity, które zajmują duży obszar północnej-wschodniej części Włoch oferują ogromną ilość miejsc, w które możemy wybrać się na ferraty.
Poznajcie grupy Dolomitów, które opisaliśmy już w naszych PRZEWODNIKACH:
1. Grupa Sella i sąsiedni Sassolungo
Sella to jedna z najbardziej znanych zimowym turystom grup Dolomitów ze względu na długą, 45 kilometrową trasę narciarską okrążającą tę grupę i nazywaną „Sellaronda”. Ale ta grupa ma również wiele ciekawych tras turystycznych do zaoferowania latem bo z każdej jej strony pną się w górę ferraty o różnym stopniu trudności, każda słynna: Ferrata Tridentina, Via ferrata delle Meisules, Ferrata Piazzetta, Via ferrata Piz da Lech de Boè. W położonym tuż obok Sassolungo poprowadzono jedna z pierwszych ferrat w Dolomitach – piękną Ferratę Oscara Schustera.
2. Grupa Tofan
to 3 słynne kolosy wypiętrzające się nad turystycznym kurortem Cortiną d’Ampezzo: Tofana di Rozes, Tofana di Mezzo i Tofana di Dentro. Monumentalne i zachwycające, a na każdą z nich prowadzą ferraty: Ferrata Lipella na pierwszą z nich – Tofanę di Rozes, Ferata Punta Anna, Ferrata Olivieri i na końcu Ferrata alla Tofana di Mezzo na środkową, a na ostatnią, Tofanę di Dentro – Ferrata Formenton – łatwiejsza niż poprzednie, ale oferującą równie rewelacyjne widoki i przeżycia.
3. Grupa Cristallo
to na niej poprowadzono Ferratę Ivano Diona z długim, wiszącym mostkiem znanym z filmu Na krawędzi (Cliffhanger) z Sylvestrem Stallone’em. W kulminacyjnej scenie filmu mostek jest spektakularnie wysadzany (na szczęście dzieje się to tylko w filmie).
4. Grupa Sorapiss
z lazurowym Lago Sorapiss, do którego prowadzi łatwa trasa spacerowa. Ale grupa Sorapiss oferuje ambitniejszym turystom znacznie więcej – dwudniową trasę z ciekawymi ferratami w surowym i niemal bezludnym krajobrazie.
5. Grupa Fanes
to zachwycający płaskowyż o nieco księżycowym krajobrazie. Nie ma tam wiele ferrat, a te które są prowadzą długimi nietrudnymi szlakami w spokojnych, odludnych miejscach wysoko nad doliną, i może dlatego tak je lubimy?
6. Grupa Sesto
słynna z ikonicznych Tre Cime przyciąga rzesze turystów i fotografów, ale większość z nich, na szczęście, nie wybiera się na ferraty tylko przechadza szeroką, łatwą, żwirową trasą pozwalającą podziwiać te kolosy. A w grupie Sesto jest wiele ciekawych ferrat, które można pokonać w spokoju, bez rzeszy turystów i zachwycając się fantastycznymi krajobrazami.
7. Grupa Puez-Odle
to grupa, oferująca kilka ciekawych ferrat rozrzuconych na sporym terenie, ale wartych uwagi. Należy do niej między innymi nietrudna, ale długa i urokliwa Via ferrata in memoriam Günther Messner – pamięci zaginionego w Himalajach brata słynnego Reinholda Messnera.
8. Grupa Brenta
położona jest na zachodzie, daleko od opisywanych wcześniej grup i należy do Alp Retyckich, ale ze względu na swoją budowę geologiczną zwyczajowo zaliczana do Dolomitów. Ta grupa oferuje fascynujące ferraty, którymi wędruje się na wysokości prawie 3 tysięcy metrów skalnymi półkami, nad przepaściami sięgającymi setki metrów. To magiczne miejsce. Dlatego dobrze jest spędzić tam przynajmniej kilka dni, a najlepiej tydzień lub więcej, żeby poczuć wyjątkowy klimat tego miejsca. Ale to grupa inne niż wszystkie również dlatego, że trasy planuje się tu inaczej – wychodzi się wysoko w góry i wędruje ferratami od schroniska do schroniska, bez schodzenia do doliny. Tu nie można się spieszyć.
W naszych planach jest jeszcze opisanie ferrat w kilku innych znanych obszarach Dolomitów:
1. Marmolada
to najwyższy masyw górski Dolomitów z lodowcem na północnym jej zboczu, który, niestety, w ciągu ostatnich 100 lat zmniejszył się o prawie 90%. Najwyższy szczyt grupy to Punta Penia (3343 m), na który prowadzi słynna i jedna z najstarszych Ferrata Cresta Ovest della Marmolada. Obszar Marmolady oferuje sporo tras o różnym stopniu trudności, z których najtrudniejsza jest „Ferrata I magnifici 4” wyceniana na „E”.
2. Catinaccio (Rosegarten) i Latemar
to urokliwy obszary w zachodniej części Dolomitów z nietrudnymi ferratami. Przejeżdżając tamtędy warto zajechać nad przepięknie położone Lago Carezza. Zachody słońca bywają tam oszałamiające.
3. Pale di San Martino i Civetta
to tam jest Ferrata Constatntini uważana za najtrudniejszą w Dolomitach nie tylko ze względu na stopień trudności technicznej ferraty, ale na cały wysiłek, na który składa się również długość trasy i przewyższenie, które trzeba pokonać.
12. Które ferraty wybrać na pierwszy wyjazd?
Cortina d’Ampezzo, królowa Dolomitów, to zdecydowanie jedno z najlepszych miejsc na pierwszy wyjazd na via ferraty.
Dolina, w której leży Cortina d’Ampezzo, otoczona jest ze wszystkich stron zachwycającymi trzytysięcznikami sprawiającymi oszałamiające wrażenie: Sorapiss, Cristallo, Tofana di Mezzo, Tofana di Dentro i tuż obok – Tofana di Rozes. Na każdą z nich prowadzą świetne via ferraty o różnym stopniu trudności. Wybór tras jest spory, więc zarówno osoby początkujące, jak i te bardziej zaawansowane znajdą tu ferraty dla siebie.
Jeśli dopiero zaczynasz swoją przygodę z via ferratami, to wybierz trasy odpowiednie dla początkujących. W okolicach Cortiny istnieje wiele łatwych i malowniczych ferrat, które zapewnią Ci niesamowite doświadczenia bez zbyt wielkiego ryzyka.
Oto kilka propozycji na pierwszy wyjazd:
1. Vie ferrate Cascate Rio di Fanes:
Nietrudna trasa położona w dolinie, gdzie płynie rzeka Fanes. Ciekawa i urozmaicona wodospadami, przejściami za ścianą wody i mostkami.
2. Sentiero attrezzato Astaldi:
Łatwa trasa prowadząca wzdłuż nieprawdopodobnie bogatej w kolorowe warstwy ściany Tofany di Mezzo. To doskonały wybór dla osób początkujących.
3. Via ferrata Formenton:
Wspaniała trasa wzdłuż skalnej ściany Tofany di Dentro, oferująca niezapomniany spacer na trzech tysiącach metrów.
4. Ferrata Ra Pegna i Ferrata Ra Bujela:
krótkie, ale ciekawe i nieco bardziej zaawansowane trasy, które pozwolą Ci zasmakować wyższych stopni trudności.
Przeczytaj tez nasz wpis na blogu FERRATY WOKÓŁ CORTINY D’AMPEZZO, który z pewnością ułatwi ci wybór.
13. Czy na ferraty mogę pojechać z dziećmi?
Tak, na ferraty można jechać z dziećmi, ale warto pamiętać o kilku ważnych kwestiach.
Po pierwsze, dostosuj trasę do umiejętności i możliwości swoich dzieci, zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Wybierając ferratę, upewnij się, że będzie to dla nich przyjemność i fajna zabawa, a nie przymusowa wspinaczka. To przede wszystkim świetna okazja do spędzenia czasu razem i zaszczepienia w nich miłości do górskich przygód. Oczywiście zadbaj o odpowiednie wyposażenie dla dzieci.
Przeczytaj nasz wpis na blogu: NA FERRATY Z DZIEĆMI, w którym opisujemy od jakiego wieku można wybrać się z dziećmi na ferraty, jak je przygotować do wspinaczki na ferratach, jak dobrać sprzęt i na co zwrócić uwagę wybierając się z dziećmi na ferraty.
14. Ferraty czekają!
Jeśli masz ochotę na niezapomniane przygody, przepiękne widoki i chwilę bliskości z naturą, Dolomity są idealnym miejscem do wspinaczki na ferratach!
Wyrusz na niezapomnianą podróż po tych magicznych górach, które na zawsze pozostaną w Twojej pamięci. Daj się porwać fascynującej atmosferze górskich szlaków i odkryj swoją przygodową stronę na via ferratach!
Jeśli jeszcze nie masz naszych PRZEWODNIKÓW – nie wahaj się – z nimi wszystko jest łatwe.
Zobacz co zawierają PRZEWODNIKI i przeczytaj wiele pozytywnych opinii tych, którzy już z nich korzystają.
Zajrzyj jeszcze tu:
ABC FERRAT – co zabrać na via ferraty
SKALA TRUDNOŚCI FERRAT
Ferraty wokół Cortiny d’Ampezzo
Na ferraty z dziećmi
Komentarze (2)
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Świetny artykuł. Naprawdę dobrze napisane. Wielu osobom wydaje się, że mają rzetelną wiedzę na opisywany temat, ale niestety tak nie jest. Stąd też moje zaskoczenie. Czuję, że powinienem wyrazić uznanie za Twoje działania. Koniecznie będę rekomendował to miejsce i często odwiedzał, aby poczytać nowe artykuły.
Dziękuję za tę opinię i za polecanie innym 🙂 Ten artykuł o podstawach powinniśmy byli napisać dawno temu, ale wciąż było za dużo innych tematów. Teraz, gdy już wydaliśmy 3 część przewodnika jest trochę oddechu i czasu na inne działania. Wkrótce ukażą się nowe wpisy na blogu. Pozdrawiamy