FERRATY W SĄSIEDZTWIE GRUPPO DI BRENTA: Adamello, Passo del Tonale, Paganella, Preore

Alpi dell’Adamello e della Presanella

Gdy pokonujemy ferraty Brenty, nieustannie obserwują nas lodowe giganty Adamello i Presanella rozciągające się na zachodzie. Piękne, potężne szczyty Gruppo di Brenta przez setki lat otoczone były niedostępnymi kiedyś lodowcami. Ta część Alp Retyckich, zaliczanych do Alp Wschodnich, od wieków oddziela regiony Trydent-Górna Adyga (prowincja Trydent) i Lombardia (prowincja Brescia). Nazwa grupy pochodzi od jej dwóch najwyższych szczytów: Cima Presanella (3558 m) i Monte Adamello (3539 m). Tylko dolina Val Rendena, otulająca Madonnę di Campiglio, oddziela te krystaliczno-granitowe szczyty od świata Dolomitów. Będąc w Madonnie, nie sposób nie zajrzeć w te rejony, czynne przez całe lato wyciągi wręcz zapraszają na wycieczki w masyw Adamello–Presanella. A znajdziemy tu kilka niesamowitych tras. My zachwycamy się urokiem naszej tatrzańskiej Doliny Pięciu Stawów, tutaj mamy wycieczkę wokół pięciu jezior – Sentiero dei 5 (Cinque) Laghi (pol. ścieżka pięciu jezior) – trasę na pewno nie mniej piękną i choć nie tak bliską naszym sercom, to z pewnością wartą uwagi. Jest tu trochę wyżej, podejścia są łatwiejsze, a krajobraz miejscami wygląda niczym z bajki. Tuż obok znajduje się równie niesamowity i łatwy szlak Tre Laghi (pol. trzy jeziora); co ciekawe, podążając nim, po drodze mijamy aż sześć jezior. Jakby tego było mało, w niektóre doliny można wjechać kilka kilometrów w głąb, drogą wśród trzytysięczników, dostępnych niemal na wyciągnięcie ręki. Niestety takich cudów w naszych górach nie ma, nie są tak łatwo dostępne. To absolutnie wyjątkowe miejsca. I w słoneczne wrześniowe popołudnie byliśmy tu niemal sami! Warto poświęcić kilka chwil dolinie Genova. A przecież wąską drogą tuż obok, otwartą tylko latem, zaledwie kilka dni wcześniej dojechaliśmy aż do Rifugio Cornisello (2123 m), znajdującego się tuż obok kolejnego ikonicznego miejsca: Lago Nero. To właśnie widok na gorejące czerwienią o zachodzie słońca szczyty Gruppo di Brenta od strony tego polodowcowego jeziorka jest pocztówkową ikoną Dolomitów. W ładny wieczór jedźcie tam w ciemno. Kolację o zachodzie słońca z butelką wina z takim widokiem można wspominać przez całe życie!

Passo del Tonale
Przełęcz Tonale (1883 m) leży w Alpach Retyckich, na pograniczu prowincji Brescia i Trydent. Oddziela słynne doliny: Val di Sole, leżącą w Trydencie–Górnej Adydze, i Val Camonica, należącą do Lombardii. Podczas I wojny światowej przebiegała tędy linia frontu pomiędzy wojskami austro-węgierskimi a oddziałami włoskimi. Pozostałości po toczonych tu zaciekłych walkach widoczne są w górach do dziś. Obie trasy opisane w tym rozdziale wiodą dokładnie wzdłuż pozycji wojsk włoskich i austro-węgierskich, a półki i ścieżki, po których prowadzą, zostały zbudowane w tamtym czasie jako drogi komunikacyjne i zaopatrzeniowe dla wojska.
Zimą rejon Passo di Tonale zamienia się w światowej sławy stację narciarską, ale i latem okoliczne trasy górskie tętnią życiem. Warto tu przyjechać przynajmniej na jeden nocleg, aby odwiedzić lodowce Parku Przyrody Adamello-Brenta i Sentiero dei Fiori oraz wybrać się na łatwą, ale interesującą Sentiero degli Austriaci.

Paganella
To kolejna fantastyczna propozycja regionu – wszak oddalony na wschód od Brenty masyw Paganella należy do Parku Przyrody Adamello-Brenta. Choć znany jest głównie jako stacja narciarska, a przez lata był ulubioną bazą treningową kadry narciarstwa alpejskiego USA ze słynnym Bode Millerem na czele, to i latem ma wiele do zaoferowania turystom, w tym słynną Via ferratę delle Aquile. To wyjątkowe miejsce ze spektakularną panoramą na grupę Brenta od wschodu. Ale i widok na dolinę Adige z drugiej strony jest równie zachwycający, a Ferratę Aquilę po prostu trzeba przejść, będąc w okolicy.

Preore – południowy koniec Brenty
Na południowym końcu Brenty, u stóp szczytu Monte Amolo, nad rzeką Sarca, leży mała miejscowość Preore. W średniowieczu była ona najważniejszą osadą w regionie, a dziś jest członkiem Regola di Spinale e Manez, wspólnoty założonej w 1249 roku i zarządzającej niepodzielnie dziedzictwem łąk, lasów i nieruchomości w regionie Brenty. Na skałkach tuż ponad tą miejscowością wytyczono trasę wyjątkowej Ferraty ArtPinistico delle Niere, będącej połączeniem galerii sztuki ze wspinaczką.

Opis ferraty znajdziesz w książce: Dolomity na ferratach – Przewodnik. Część 3 – GRUPPO DI BRENTA – KUP