Averau Klettersteig

Drogą SR48 jedziemy z Passo Falzarego w kierunku Cortiny d’Ampezzo. Po niecałych 4 kilometrach zjeżdżamy w prawo na parking przy wyciągu krzesełkowym Seggiovie 5 Torri. Poza najwyższym sezonem turystycznym otwarta jest też bardzo wąska asfaltowa droga (nie nadaje się dla samochodów z niskim zawieszeniem), którą można dojechać do parkingu położonego tuż przy Rifugio 5 Torri (2137 m). Schronisko znajduje się na wschodniej stronie wież. Do leżącego po drugiej stronie 5 Torri schroniska Scoiattoli prowadzi szeroka żwirowa droga, na około 30 minut marszu. Zjazd na tę drogę asfaltową do schroniska 5 Torri jest ok. 2,5 kilometra dalej niż wspomniany parking przy wyciągu i oznaczony jest drewnianą tablicą z napisem „5 Torri – Averau – Nuvolau”.

Z górnej stacji wyciągu krzesełkowego, tuż obok schroniska Scoiattoli, kierujemy się znakami w stronę Rifugio Averau – komfortowego schroniska z jedną z najlepszych kuchni w Dolomitach (na pewno pierwsze miejsce wśród schronisk!). Na prawo od niego wznosi się niewielki szczyt Averau. Ze schroniska idziemy wąską kamienistą ścieżką, trawersującą górę od wschodu na północ. Po 10 minutach dochodzimy do wyraźnego pionowego kotła, gdzie zaczyna się Via ferrata Averau i ubezpieczenie.

Zakładamy kaski i uprząż i nietrudną krótką ferratą pokonujemy ok. 40 m przewyższenia. Dolny odcinek ferraty ma dwa warianty: pierwszy, łatwiejszy, jest na wprost podejścia, a drugi, nieco trudniejszy – po lewej stronie, między skałami. Ferrata Averau kończy się zaraz po wyjściu z małego komina, za którym rozpościera się szerokie kamieniste podejście na szczyt Averau. Stąd ruszamy w lewo słabo oznaczonym szlakiem wśród drobnych piargów i skałek. Na szczycie czeka nas wspaniała panorama na ogromną część Dolomitów.

Wracamy tą samą drogą, którą podeszliśmy.

Trasę Ferraty Averau najlepiej połączyć z pobliską Via ferratą Ra Gusela. Można też rozważyć nocleg w Rifugio Averau stojącym na przełęczy Nuvolau. Przepiękny widok o zachodzie słońca na czerwoną Tofanę di Rozes, znakomita kuchnia, świetnie zaopatrzona piwnica z winami i wygodne pokoje. Bardzo przyjemne miejsce.

Ciekawy alternatywnym początkiem jest Passo Giau. Najpierw pokonujemy trasę Ferraty Gusela, ze szczytu Novelau schodzimy do schroniska Averau, wspinamy się Ferratą Averau, wracamy do schroniska, z którego szlakiem 452 wracamy do miejsca startu.

Krótka, ale bardzo interesująca wycieczka na doskonale widoczny z przełęczy Falzarego szczyt Averau. Sama Ferrata Averau to zaledwie 40 metrów niezbyt trudnej wspinaczki po pionowej, północno – wschodniej ścianie masywu. Dalej spacer piargami i kamiennymi półkami na szczyt. Ze szczytu piękny widok na pobliskie Tre Tofane i Cinque Torri na północny wschód oraz Nuvolau i przepiękną grań Croda di Lago na wschodzie. Na południu niemy świadek smutnej historii i szaleństwa wojny – szczyt Col di Lana, jedna z kluczowych pozycji obronnych austriackich Kajserjägrów, którą opisujemy szerzej przy Ferracie Sottotenente Fusetti.
Idea budowy ferraty w tym miejscu narodziła się już pod koniec lat 40. ubiegłego wieku. Simone Lacedelli, lokalny przewodnik, który jako jeden z pierwszych organizował wycieczki dla dzieci z rodzicami, umieścił na podejściu kilka stalowych bolców, do których przy każdej wycieczce mocował zdejmowaną w powrotnej drodze linę ułatwiającą wspinaczkę wszystkim uczestnikom zabawy. Takie były początki. Dopiero później zamontowano stałą stalową linę. Od dawna planowana jest budowa nowej trasy ferraty od strony zachodniej, ale chyba prace przy niej szybko nie ruszą. Warto wejść pomiędzy niedalekie kolosalne pionowe skały 5 Torri (Cinque Torri, pol. pięć wież), bo dopiero stojąc tuż pod nimi, możemy poczuć ogrom niesamowitych wież, tak niepozornie wyglądających z oddali. Cinque Torri to mekka dla alpinistów bawiących się wspinaczką i ćwiczących wszędzie dookoła. Wybierając się tam, należy mieć zawsze kask na głowie, ponieważ niektóre ścieżki przechodzą tuż przy trasach wspinaczkowych, w związku z czym spadające kamyki nie należą tu do rzadkości, a same wieże też zagrożone są upadkiem. Co roku pochylają się milimetr w stronę Tofan.
Podobno najbardziej zagrożona jest wysunięta najbardziej na wschód wąska iglica. Pomiędzy tym miejscem a schroniskiem Scoiattoli udostępnione są do zwiedzania odrestaurowane pozycje włoskich Alpini z okresu pierwszej wojny światowej. Możemy na pozycjach zobaczyć zamaskowane haubice, z których ostrzeliwano fort stojący na przełęczy Falzarego oraz pozycje austriackie wokół niego. Cała okolica, wszystkie okoliczne góry noszą liczne blizny z tamtego okresu.