–

Z Brunico jedziemy na północ drogą SS621 w kierunku niedalekiej, otoczonej trzytysięcznikami, przepięknej doliny Valle Aurina (niem. Ahrntal). Mijamy miejscowość Campo Tures (niem. Sand in Taufers), kierując się w stronę niedalekiej granicy z Austrią i miejscowości Luttach. 1,5 kilometra za zamkiem Taufers dojeżdżamy do stacji narciarskiej Skiworld Ahrntal. Zatrzymujemy się na dużym parkingu naprzeciwko dolnej stacji kolejki gondolowej Speikboden (950 m). Cel naszej wycieczki jest widoczny wśród zalesionych wzgórz po lewej stronie drogi. Inne miejsce startu to parking przy restauracji Mittelstation. Z tego miejsca, nie korzystając z wyciągów, można podejść do górnej stacji kolejki w niecałe 2 godziny (600 metrów deniwelacji). Piękna i łatwa ścieżka prowadzi nas w górę przez urokliwy las.

Początek ferraty znajduje się nieco poniżej stacji wyciągów. Dochodzimy do niego szlakiem 19, początkowo szeroką drogą dojazdową do stacji, z której odbija w lewo węższa ścieżka prowadząca do początku trasy.

Na zalesionym zboczu czeka na nas oprócz zwykłej wspinaczki wiele dodatkowych atrakcji. Trasa nie jest trudna, ale wymaga obycia z przestrzenią i niezłej kondycji. Zanim staniemy na szczycie, musimy pokonać 10 odcinków wspinaczki, na jakie została podzielona trasa ferraty. Zaczynamy klasycznie: krótkim odcinkiem B/C na stromej ścianie, który ma odsiać słabiej przygotowanych turystów. Tylko drewniane stopnie zamiast typowych metalowych klamer zwiastują dalsze niespodzianki. Na tym odcinku skały mają niezwykły kolor miedzi i brązu. Kawałek dalej pojawia się pierwsza atrakcja: trzylinowy mostek nad małym wąwozem. Za nim drewniane stopnie prowadzą w kierunku pierwszej drabiny, za którą znajduje się odbicie z trasy umożliwiające odejście z ferraty. Następnie musimy pokonać przejście po stalowej linie z uchwytami w postaci wiszących lin przypominających serce dzwonu. Kolejna drabina odgradza nas od mostku birmańskiego, gdzie trzeba przekładać ręce między pionowymi linami. Dalej idziemy przez leżący pień drzewa do skały z wbitymi w nią kulami armatnimi, za którą obok trasy zaczynają się zapory lawinowe. Potem kolejny, tym razem drewniany mostek, drabina, a za nią jeszcze jeden dwulinowy mostek. Wreszcie docieramy na szczyt, gdzie niestety prawdopodobnie będzie tłoczno, bo liczni turyści dochodzą tu szlakiem 18A. Cała trasa to fajna zabawa.

Ze szczytu początkowo podążamy granią w kierunku Dosso Grande (niem. Großer Nock, 2400 m), by następnie skręcić w lewo na szlak 18A, którym szybko schodzimy z powrotem do górnej stacji kolejki. Po drodze mijamy krótką ferratę dla dzieci (Ferrata Bambini) – trasę piratów.

Na stacji kolejki można wypożyczyć niezbędny sprzęt na ferraty, również dla dzieci (kask i uprząż z lonżą).

W mokry dzień na trasie może być ślisko.

W roku 2018 na niedaleki szczyt Speikboden zbudowano ciekawą ferratę o trudności C – Via ferrata Speikboden. Obie trasy można przejść w ciągu jednego, intensywnego dnia. Jednak trasa Speikboden nie jest dostosowana do wycieczek z małymi dziećmi ze względu na wiszący mostek linowy oraz duże odległości pomiędzy stopniami. Tuż obok, trochę powyżej stacji pośredniej Speikboden Alm, w 2019 roku zbudowano specjalnie przystosowaną dla dzieci powyżej 6. roku życia trasę – Ferrata Bambini.

Niedaleko, w miejscowości Campo di Tures, znajduje się dużo trudniejsza, ale również dosyć krótka Ferrata Pursteinwand.

Nowa, otwarta w lipcu 2021 roku Avventura wraz z niewiele starszą, otwartą w 2018 roku Ferratą Speikboden i Ferratą Bambini tworzy jeden z ciekawszych parków wspinaczkowych dla miłośników ferrat w Tyrolu Południowym. Prowadzi na Dosso Piccolo (niem. Kleiner Nock, 2224 m), najniższy szczyt pięknego cyrku otaczającego stację narciarską Skiworld Ahrntal. Konstruktorzy ciekawie wykorzystali – wydawałoby się nie najciekawszą – rzeźbę terenu i poprowadzili na niepozornym, zalesionym zboczu góry bardzo atrakcyjną trasę, gdzie czasami zabawne utrudnienia wydają się nie mieć końca. Pełno tu emocji i niespodzianek: drabiny, liny, przejścia po drewnianych balach, po mostkach (w tym trudnych trzylinowych). Trochę jak w parku linowym – ale to piękna, rasowa ferrata z dodatkowymi atrakcjami. Ta bardzo urozmaicona sztucznymi elementami trasa wydaje się idealna dla wypraw z dziećmi (w końcu „avventura” znaczy „przygoda”). Jednak pomimo niskiej wyceny trudności trasy – tylko B/C – nie należy jej lekceważyć. To 350 metrów wspinaczki i pod koniec trasy widać po jej zdobywcach zmęczenie. Niewątpliwym atutem jest przepiękna panorama ze szczytu – to jedno z najlepszych łatwo dostępnych miejsc w Tyrolu z takim widokiem. Na północnym zachodzie widać niedalekie, leżące dosłownie na wyciągnięcie ręki Alpy Austriackie z Wysokimi Taurami, z zawsze białymi szczytami Großglockner i Großvenediger. Przed powrotem do domu warto wejść lub wjechać na niedaleki szczyt Sonnklar (2400 m), gdzie znajduje się mała restauracja z przepięknym widokiem na cały majestat Dolomitów.